Hoei (fr. Huy)
|
Verticaal Divider
is een kleine stad in centraal-oost België, gelegen in de schilderachtige bocht van de Maas. Door zijn rijke verleden dat het tot een van de oudste steden van België maakt, is Hoei een belangrijk punt op de toeristische kaart van Wallonië. Er zijn gotische kerken, renaissancehuizen, een stadhuis en een enorm 19e-eeuws fort torent hoog boven de stad uit.
|
In 1066 ontvangen de mensen van Hoei het Freedom Charter, het eerste ten noorden van de Alpen
De eerste nederzetting ontstond tijdens het Romeinse rijk als een fort op de rechteroever van de Maas. In de 6e eeuw werden de dorpelingen geëvangeliseerd door de heilige Domitianus, bisschop van Tongeren-Mastricht, die tot eerste patroonheilige van de stad werd gekozen. Hoei was van de 9e tot de 11e eeuw een van de meest welvarende steden aan de Maas. De bloeiende economie was gebaseerd op metallurgie, looien, houtsnijwerk, timmerwerk en wijnmaken.
Markt in Hoei.
|
Citadel in Hoei.
|
Hoei.
|
In 890 verschijnt Huy voor het eerst in officiële documenten met zijn middeleeuwse vesting Tchestia. In 943 geeft koning Otto I van Duitsland de stad de status van een provincie. In 985 maakte Hoei meer dan acht eeuwen deel uit van het prinsdomsbisdom Luik. In jaar 1066 ontvingen de inwoners van prins-bisschop Luik-Theoudin het Vrijheidshandvest, het eerste ten noorden van de Alpen.
Citadel in Hoei.
|
Markt in Hoei.
|
Hoei.
|
In de 12e en 13e eeuw was de lakenproductie de steunpilaar van de economie van Hoei. Door de strategische ligging aan de Maas was de stad het toneel van conflicten tussen Frankrijk, Duitsland, Nederland en het hertogdom Bourgondië. Een van de meest spectaculaire gebeurtenissen was de belegering van de stad in 1689, waarbij ongeveer 800 huizen werden verwoest. In 1715 vernietigden de stadsmensen, gefrustreerd door de voortdurende gevechten, het kasteel van Tchestia. In 1818 werd op bevel van Willem I, koning der Nederlanden, een nieuw fort gebouwd, dat tijdens beide wereldoorlogen een arena van zware gevechten werd.
|
Collegiale Kerk van de Heilige Maagd Maria |
Verticaal Divider
Door de eeuwen heen waren er verschillende kerken op de plaats van de huidige collegiale kerk. Te beginnen met het vierde-eeuwse houten heiligdom gewijd aan Sint Materne. In de 5e eeuw werd het heiligdom van St. Agricole. In het jaar 558 werd begraven St. Domitianus, bisschop van Tongeren, die werd uitgeroepen tot eerste heilige patroonheilige van de stad.
|
In latere jaren werden de kerken herbouwd na grote branden. In het jaar 1060 bisschop-prins Luik reconstrueerde Theodwin de verwoeste tempel. Dit keer werd er echter een stenen kerk gebouwd in romaanse stijl. In het jaar 1066 schonk bisschop Theodwin uit dankbaarheid voor de hulp bij de uitbreiding van de tempel de bevolking van Hoei het Vrijheidshandvest, het eerste ten noorden van de Alpen. Tot op de dag van vandaag is er een crypte van die kerk onder de collegiale kerk. In jaar 1311 begon de wederopbouw van de kerk in gotische stijl, waarbij langzaamaan delen van de kerk in romaanse stijl werden vervangen. In 1377 werd het koor ingewijd, daarna werden het transept en de grote westelijke toren overgedragen.
Na sklepieniu chóru widnieje data 1523. Dodano do niej słowo Rode pomiędzy dwoma skrzyżowanymi mieczami. Przypomina ono chrześcijański świat w czasie heroicznej obrony Wysp Rodos, obleganych przez Turków. Data 1536 umieszczona na sklepieniu, blisko wieży, to data ukończenia budowy. Data w transepcie, blisko chóru, rok 1810 to data restauracji sklepienia.
Wewnętrzne wymiary świątyni to: 72 m długości, 22.35 m szerokości w transepcie, w nawie głównej 9.5 m pomiędzy kolumnami i 22 m wysokość sklepienia.
Rozetowe okno tzw. Rondia w masywnej zachodniej wieży imponuje wymiarami. 6 metrów wewnętrznej średnicy i 9 metrów zewnętrznej. To największe okno rozetowe w stylu gotyckim w Walonii.
Trzy smukłe okna w absydzie wznoszą się na wysokość 20 metrów, ich witraże przedstawiają tajemnice Różańca Świętego. Malowany sufit to rzadkość w gotyckich kościołach. Czternaście witraży w dolnych partiach przedstawia miejsca, w których odpoczywał Jezus w drodze na Golgotę. Podobnie jak witraże z południowej części transeptu zostały wykonane w latach 1872-1878. Zniszczone podczas bombardowań z 1944 roku wielkie okno rozetowe zostało odrestaurowane w bardziej nowoczesnym stylu.
Wewnętrzne wymiary świątyni to: 72 m długości, 22.35 m szerokości w transepcie, w nawie głównej 9.5 m pomiędzy kolumnami i 22 m wysokość sklepienia.
Rozetowe okno tzw. Rondia w masywnej zachodniej wieży imponuje wymiarami. 6 metrów wewnętrznej średnicy i 9 metrów zewnętrznej. To największe okno rozetowe w stylu gotyckim w Walonii.
Trzy smukłe okna w absydzie wznoszą się na wysokość 20 metrów, ich witraże przedstawiają tajemnice Różańca Świętego. Malowany sufit to rzadkość w gotyckich kościołach. Czternaście witraży w dolnych partiach przedstawia miejsca, w których odpoczywał Jezus w drodze na Golgotę. Podobnie jak witraże z południowej części transeptu zostały wykonane w latach 1872-1878. Zniszczone podczas bombardowań z 1944 roku wielkie okno rozetowe zostało odrestaurowane w bardziej nowoczesnym stylu.
De collegiale kerk heeft drie torens. Het westelijk, de zogenaamde Westbau, met een enorm rozetraam stijgt tot een hoogte van 48 meter. In de noordelijke toren staat een beiaard met 49 klokken, een van de mooiste van Wallonië. Aan de achterkant van de kerk, vastgemaakt aan een van de torens, staat de Bethlehem-poort. Het portaal is rond 1340 gebouwd in de vorm van een timpaan. Geplaatst boven de ogive, versierd met een baldakijn en figuren. Twee latere bogen rondom het portaal werden toegevoegd in 1889-1890. Twee gebogen secties verdelen het timpaan. Links beneden, de Maagd liggend en met het Kind in haar armen. Linksboven herders, rechtsonder aanbidding, bovenaan, in het midden, een slachting van de onschuldigen.
De belangrijkste schatten van de collegiale kerk zijn vier relikwieën: St. Mengold, St. Domitianus, een relikwie van een maagd uit 1265 en een relikwie van St. Merk van ongeveer 1200. Emaille medaillon van de Boom des Levens (1160-1170), zilverwerk uit Hoei en Luik, en talrijke sculpturen en schilderijen.
De belangrijkste schatten van de collegiale kerk zijn vier relikwieën: St. Mengold, St. Domitianus, een relikwie van een maagd uit 1265 en een relikwie van St. Merk van ongeveer 1200. Emaille medaillon van de Boom des Levens (1160-1170), zilverwerk uit Hoei en Luik, en talrijke sculpturen en schilderijen.
|
Adres:
Rue de la Collegiale 4500 Hoei |
Openingstijden:
dinsdag-zondag 10.00-12.00 en 13.00-18.00 (december-april tot 16.00) |
Ticketprijs:
kerk: gratis schatkist: 3 euro |
Citadel
Gebouwd door de Nederlanders in de jaren 1818-1823, in plaats van het Tchestia-kasteel dat hier tot de 18e eeuw bestond. Van 1940 mei tot 1944 september organiseerden de Duitsers hier een kamp voor gedetineerden, waarin ongeveer 7000 gevangenen werden vastgehouden. Tegenwoordig is de citadel een monument ter nagedachtenis aan de Tweede Wereldoorlog en het bewijs van het bestaan van Duitse concentratiekampen.
|
Adres:
rue Vankeerberghen 20 4500 Huy |
Openingstijden:
maandag tot en met zondag 10.00-17.00 |
Ticketprijs:
3 Euro |
Het centrale plein pełny uroczych restauracji i kawiarenek jest usytuowany w centrum Huy. Wokół placu znajdują się główne zabytki miasta. Ratusz miejski z 1766 roku został wybudowany w tradycyjnym dla regionu Liege stylu, fontanna Bassinia (1406 rok) to jeden z cudów Huy. Tuż za ratuszem znajduje się desakralizowany kościół św. Mengolda, powstały w XII wieku.
Spośród czterech cudów Huy przetrwały jedynie dwa, fontanna Li Bassinia z XV wieku oraz okno rozetowe w Kolegiacie NMP. Pozostałe cuda to zniszczony podczas II Wojny Światowej most na Mozie (Li Pontia) oraz zburzony przez mieszkańców zamek Tchestia. Inne ciekawe zabytki to dawny klasztor franciszkanów (obecnie siedziba muzeum miejskiego) oraz najstarszy budynek w mieście Maison Pres la Tour.
Co siedem lat (ostatnio 15 sierpnia 2012 roku) w mieście organizowana jest procesja religijna, która upamiętnia koniec suszy jaka nawidziła Huy w 1656 roku.
Spośród czterech cudów Huy przetrwały jedynie dwa, fontanna Li Bassinia z XV wieku oraz okno rozetowe w Kolegiacie NMP. Pozostałe cuda to zniszczony podczas II Wojny Światowej most na Mozie (Li Pontia) oraz zburzony przez mieszkańców zamek Tchestia. Inne ciekawe zabytki to dawny klasztor franciszkanów (obecnie siedziba muzeum miejskiego) oraz najstarszy budynek w mieście Maison Pres la Tour.
Co siedem lat (ostatnio 15 sierpnia 2012 roku) w mieście organizowana jest procesja religijna, która upamiętnia koniec suszy jaka nawidziła Huy w 1656 roku.
