Kerk van St. Catherine |
Verticaal Divider
het is het werk van de uitmuntende architect Józef Poelaert, maker van het monumentale project van het Paleis van Justitie. De tempel werd gebouwd in plaats van de oude kerk, gebouwd in de 15e eeuw. De werken werden in een duizelingwekkend tempo uitgevoerd. De bouw begon in 1854 en twintig jaar later, in 1874, werd de kerk ingewijd.
|
Binnen in de tempel kun je het 15e-eeuwse beeld van de Zwarte Madonna met het Kind bewonderen (het staat op het altaar, achter het glas). Tijdens de rellen, in 1744, gooiden protestanten het beeld in de Zenne. Het werd eruit gevist en wordt sindsdien in een bijzondere cult gehouden. Bij het interieur is het de moeite waard om aandacht te besteden aan de historische preekstoel en biechtstoel van hout.
De kerk herbergt ook het graf van de Franse priester Antoine Arnauld (1612-1694), die de laatste 15 jaar van zijn leven in ballingschap in Brussel doorbracht. Hij was een aanhanger van bisschop Ieper Cornelius Jansenius, oprichter van het jansenisme, een theologische en spirituele beweging in de katholieke kerk, verboden door paus Innocentius X en vervolgens door Clemens XI.
De kerk herbergt ook het graf van de Franse priester Antoine Arnauld (1612-1694), die de laatste 15 jaar van zijn leven in ballingschap in Brussel doorbracht. Hij was een aanhanger van bisschop Ieper Cornelius Jansenius, oprichter van het jansenisme, een theologische en spirituele beweging in de katholieke kerk, verboden door paus Innocentius X en vervolgens door Clemens XI.
De kerk staat op de plek van de voormalige rivierhaven. Vanaf de 16e eeuw was Brussel verbonden met de zee door een kanaal, dat producten van ambachtsgilden op schuiten naar de toenmalige markten van de hele wereld vervoerde. In 1870 werd de rivierweg gedempt, de haven verplaatst naar het noordwesten van het centrum en het huidige kerkplein werd gebouwd op de plaats van de zout- en graankades. De traditie van deze plek is, ondanks de reeds begraven havenbekkens, nog steeds springlevend. Hier bevindt zich het grootste restaurantgedeelte. Hier worden mosselen, zeevruchten en vis geserveerd. Het plein wordt afgesloten door een 20 meter hoge monumentenfontein, gemaakt door de beeldhouwer G. de Vrese. Anspach-fontein herdenkt de grote burgemeester van Brussel, Jules Victor Anspach (1829-1879), die in 80 van de 20e eeuw de aanzet gaf tot de ingrijpende modernisering van de infrastructuur van de hoofdstad.
Enkele tientallen meters achter de kerk van St. Catherine, er is Tour Noire. De Zwarte Toren is een fragment van een van de eerste verdedigingsmuren van de stad, gebouwd in de 12e eeuw. Het is geïntegreerd in het omliggende moderne hotel. Deze connectie is een perfect voorbeeld van de minachting van de overheid voor het historisch en architectonisch erfgoed in België, en vooral in Brussel.
Ook de kerk van St. Catherine is een voorbeeld van een dergelijke aanpak. In 2012 werd de tempel gesloten en besloten de autoriteiten onmiddellijk de tempel te desacraliseren. Er waren plannen om binnen de muren van de kerk een markt te creëren! Uiteindelijk werd dit besluit, dankzij het optreden van verontwaardigde stadsburgers, priesters en lokale ondernemers, ingetrokken en is de kerk nog steeds een actieve tempel. Helaas zullen van de 110 kerken die in Brussel bestaan, ongeveer 40 zo'n droevig einde kennen. De onwetendheid van het stadsbestuur is zo groot geworden dat ze toestaan dat toiletten op de buitenmuren van kerken worden gebouwd. Het is ook triest dat steeds minder Belgen er iets ongepasts in zien.
Adres:
Place Sainte Catherine 50
1000 Brussels |
Openingstijden:
maandag-vrijdag: 9.00-20.00
zaterdag, zondag: 9.00-19.00 |
Ticketprijs:
Vrije toegang
|