Manneken pis |
Verticaal Divider
to wysoka na 61 centymetrów figurka, stanowiąca część fontanny miejskiej, która obok Atomium i Rynku Głównego stała się jednym z najbardziej znanych symboli Brukseli. Początkowo była to zwykła fontanna, która od XV wieku odgrywała istotną rolę w dystrybucji wody pitnej. Kiedy w XIX wieku utraciła swoją główną funkcję w sieci transportu wodnego miasta, stawała się powoli symbolem brukselskiego folkloru.
|
Mała fontanna stoi na rogu ulic du Chene i de l'Etuve. Została wzniesiona pod koniec średniowiecza, kiedy to Bruksela była w trakcie opracowywania publicznej sieci wodociągowej. W 1619 roku władze Brukseli podjęły decyzję o przebudowie fontanny. Zmieniono kolumnę, sadzawkę i posąg. Oryginalny kamienny posąg został zastąpiony przez model z brązu, wykonany na zlecenie władz przez rzeźbiarza Jérôme Duquesnoya Starszego. Kradli go Anglicy, następnie Francuzi.
Król Francji Ludwik XV kazał oddać skradzioną przez jego żołnierzy rzeźbę chłopca, ubierając ją dla rozładowania napięcia we wspaniały mundur oficera gwardii francuskiej. Przebranie to jest dziś najstarszym zachowanym strojem, w który ubrany był Manneken Pis. Od XV do XVIII wieku postać sikającego chłopca była popularna w sztuce, często wykorzystywano ją również przy tworzeniu fontann w Europie.
Król Francji Ludwik XV kazał oddać skradzioną przez jego żołnierzy rzeźbę chłopca, ubierając ją dla rozładowania napięcia we wspaniały mundur oficera gwardii francuskiej. Przebranie to jest dziś najstarszym zachowanym strojem, w który ubrany był Manneken Pis. Od XV do XVIII wieku postać sikającego chłopca była popularna w sztuce, często wykorzystywano ją również przy tworzeniu fontann w Europie.
Manneken Pis-Jeanneken Pis-Zinneke Pis
Wiadomo, że w XVII wieku Manneken Pis ubierany był co najmniej cztery razy w roku. Współcześnie figurka przebierana jest około 130 razy w roku. W 1770 roku prostą kolumnę, na której osadzony był posąg, zastąpiono rokokowym tłem zaczerpniętym z innej miejskiej fontanny. W 1965 roku rzeźba została zniszczona i zniknęła. Władze Brukseli zleciły wykonanie kopii, która zastąpiła oryginał. Rok później oryginalny posąg został znaleziony w kanale.
Obecnie jest on wystawiany w Muzeum Miejskim, prezentującym również kolekcję prawie tysiąca strojów, w które ubierany był Manneken Pis. W 1985 roku belgijskie feministki zażądały dziewczęcej wersji pomnika. Tak powstała figurka Jeanneke Pis znajdująca się na Impasse de la Fidelte, przecznicy rue des Bouchers. W późniejszych latach powstał jeszcze Zinneke Pis, czyli figurka sikającego psa. Umieszczono ją przy skrzyżowaniu Rue des Chartreux i Rue du Vieux Marche aux Grains, w dzielnicy St. Géry.
Obecnie jest on wystawiany w Muzeum Miejskim, prezentującym również kolekcję prawie tysiąca strojów, w które ubierany był Manneken Pis. W 1985 roku belgijskie feministki zażądały dziewczęcej wersji pomnika. Tak powstała figurka Jeanneke Pis znajdująca się na Impasse de la Fidelte, przecznicy rue des Bouchers. W późniejszych latach powstał jeszcze Zinneke Pis, czyli figurka sikającego psa. Umieszczono ją przy skrzyżowaniu Rue des Chartreux i Rue du Vieux Marche aux Grains, w dzielnicy St. Géry.
Het is de moeite waard om een wandeling door de straten rondom de Grote Markt te beginnen. Er zijn hier veel interessante huurkazernes. Ze zijn natuurlijk niet zo spectaculair als die op het centrale plein, maar ze zijn minstens zo charmant. De bekendste straat is natuurlijk de Rue des Bouchers. Deze straat heeft nog steeds zijn middeleeuwse naam, die stamt uit de tijd dat er vlees werd verhandeld op de kasseien.
Deze voetgangersstraat staat nu bekend als de buik van Brussel, vanwege de cafés en restaurants die zich hier bevinden. Hier kunt u specialiteiten uit de typisch Belgische keuken eten, maar ook gerechten uit andere regio's van de wereld proeven. De straten zijn altijd vol met toeristen die even pauze nemen terwijl ze de stad verkennen.
Deze voetgangersstraat staat nu bekend als de buik van Brussel, vanwege de cafés en restaurants die zich hier bevinden. Hier kunt u specialiteiten uit de typisch Belgische keuken eten, maar ook gerechten uit andere regio's van de wereld proeven. De straten zijn altijd vol met toeristen die even pauze nemen terwijl ze de stad verkennen.
Galeries Royales Saint-Hubert |
Verticaal Divider
De 200 meter lange, met glas overdekte winkelstraat is ontworpen door Jean Pierre Cluysenaar. Hij ontwierp twee monumentale galerijen, geheel overdekt met een glazen dak. De galerijen zijn gebouwd in de stijl van de Italiaanse renaissance. Het interieurontwerp is van Joseph Jacquet. De faciliteit werd in 1847 geopend door koning Leopold I van België.
De passage, vroeger bekend als de paraplu van Brussel, was het beste voorbeeld van de commerciële ontwikkeling van de stad in de 19e en 20e eeuw. Dit is een van de eerste winkelcentra ter wereld. Het bestaat uit: de Koningsgalerij, de Koninginnengalerij en de Prinsengalerij (Frans: Les Galeries de la Reine, du Roi et des Princes). |
W Galerie de la Reine, pod numerem 7, odbyła się w 1896 roku pierwsza projekcja kinowa braci Lumiere (obecnie mieści się tutaj sklep z autentycznymi brukselskimi koronkami). Galerię stworzono jako łącznik różnych funkcji miasta: kulturalnej, handlowej i rozrywkowej. Od 150 lat pod jednym dachem istnieją wysokiej klasy sklepy i butiki, restauracje i kawiarnie. Znajdziemy tutaj również Muzeum Listów i Rękopisów, kino, galerię EXPO, a także Teatr Królewski i Teatr Wodewil.
Adres Galerii: Galerie du Roi 5, 1000 Bruxelles