Het centrale plein 

Grote Markt is het hart van Antwerpen. Hier zijn alle paden verweven in het centrum van de oude stad. In 1220 het jaar schonk prins I Brabant (1165-1235) het land waarop dit prachtige plein staat, aan de stad. In de Middeleeuwen werden hier tal van beurzen en Brabantse markten georganiseerd. Hier deden Engelse handelaren zaken met aangekomen kopers uit de Hanzesteden in Italië, Spanje of Noord-Duitsland. De schoonheid en pracht van de omliggende woningen, evenals de monumentale kathedraal getuigt van de bloei en de rijkdom van het middeleeuwse Antwerpen, dat in de vijftiende eeuw Brugge voorbijstreefde en de belangrijkste stad van Nederland werd.

Fontein van Silvius Brabo   staat in het midden van de markt. De plint bestaat uit schijnbaar willekeurig gestapelde stenen, waarop een bronzen standbeeld van Silvio Brabo staat. Hij wordt hier gepresenteerd wanneer hij een hand gooit naar de gehakte reus van Antigonus naar de rivier de Skalda.  

Volgens de stadslegende verzamelde de reus Antigonus plicht van alle schepen die in de buurt varen. Iedereen die weigerde te betalen, sneed zijn handen af. Hij werd al snel de schrik van de matrozen. Deze situatie vond plaats totdat de dappere Silvius Brabo de reus uitdaagde tot een duel. Hij sneed de hand af die Antigonus versloeg, die hij vervolgens in Skaldi gooide. Volgens de legende heeft deze gebeurtenis bijgedragen tot de creatie van de naam van de stad, wat letterlijk betekent   gegooide hand.

Aan de noordkant van het plein zijn prachtig gerestaureerde zestiende-eeuwse huurkazernes, de zogenaamde gilde huizen. Versierd met bas-reliëfs die overeenkomen met het doel van het huis en bedekt met vergulde standbeelden. 

Op nummer 7 is er Het Pand van Spanje   ( Under the Holy George) , i.e. Huis van kruisboogschutters.   Het is het hoogste en meest indrukwekkende huurhuis op deze plek. Zijn hoogtepunt is verfraaid met het standbeeld van Heilige George te paard, vechtend met de draak. Het woonhuis heeft grote rechthoekige ramen waarvan de frames zijn versierd met karakteristieke sculpturen.  

Een huis ernaast De Gulden Mouw   ( Onder de gouden mouw)   hij behoorde tot het gilde van coopers. Dit wordt bewezen door tonvormige decoraties. Op de top van het gebouw is er een beeld van Sint-Matteus.  

Sommige van de huizen zijn authentieke, gerestaureerde XVI, zeventiende-eeuwse gebouwen, de rest zijn 19e-eeuwse reconstructies gemaakt op basis van schilderijen en oude documenten.

Hoofdmarktplein, foto, PM

Stadhuis   aan de andere kant van de markt staan is een echt kunstwerk, een van de mooiste voorbeelden van de Renaissance in Nederland. De bouw ervan is begonnen in het jaar 1561, volgens het nieuwe project van Cornelis II Floris de Vriendt. Na vier jaar was het stadhuis gereed. De gevel van dit prachtige gebouw is versierd met talloze standbeelden en wapenschilden.  

In het 1576 jaar, tijdens de Spaanse oorlog, werd het stadhuis in brand gestoken door opstandige Spaanse soldaten. Alleen de buitenmuren hebben het daarna overleefd. Drie jaar later, in het 1579 jaar, werd het stadhuis herbouwd.  

De gevel van het stadhuis is versierd met slanke pilasters en in het midden met kolommen Ionisch en Dorisch.

In de tweede en derde verdieping risalit zijn prachtig, halfronde portes-fenenetres Die de plaats van de rechthoekige vensters. Vierde zie je hoge sokkels vormen de basis van obelisken met de wapens van Brabant, België, en de stad. In de nissen geplaatst tussen de armen van het beeld dat een allegorie van Justitie en Wijsheid. In de nis op de bovenste verdieping is er een standbeeld van de Maagd Maria met Kind. Gebeeldhouwd in 1587 jaar, Filip de Vos. Op de top van het gebouw is er een driehoekig fronton met de datum 1564. Het geheel wordt overgoten met een sculptuur van een adelaar, wiens hoofd wordt geconfronteerd met in de richting van Aken.

Het interieur is in de 19e eeuw gerenoveerd om aan de moderne eisen te voldoen. Een binnenplaats was overdekt, trappen werden toegevoegd. De muren van het interieur zijn versierd met talloze portretten van schilders, burgemeesters en monarchen. Het is de moeite waard om de Leys Hall te bezoeken, vernoemd naar Baron Hendrik Leys. In het jaar 1860 schilderde hij fresco's die haar tooiden. Even interessant is de Wedding Hall, waarin een open haard is, afkomstig van het oorspronkelijke stadhuis, versierd met twee albasten kariatiden (architectonische ondersteuning in de vorm van een vrouwelijke figuur, met op het hoofd het architectonische element van het gebouw) gemaakt door Floris zelf. In jaar 1999 stond het stadhuis ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Kathedraal van de Heilige Maagd Maria (Onze Lieve Vrouwekathedraal) zij   de grootste gotische structuur van dit type in België (118 m lang, 53,50 m breed, 40 m hoog). Het werk aan de constructie ervan duurde enkele honderden jaren (1352-1584) en werd nooit voltooid volgens de oorspronkelijke aannames, zoals blijkt uit een van de onafgemaakte torens.

Dit een van de mooiste gotische kerken in België werd grotendeels gebouwd door Jan en Piotr Appelmans in het midden van de zestiende eeuw. De 125 meter hoge toren torent hoog uit boven het landschap van heel Antwerpen.

Bijzonder indrukwekkend is het interieur van de kerk- 7 beuken ondersteund door 125 kolommen, 128 ramen (55 glas-in-loodramen), noordelijke toren en zuidtoren, achthoekige lantaarn op de kruising van beuken en transept, koor, straat en 11 kapellen - deze cijfers geven een idee van hoe krachtig dit gebouw is.

Op de plaats waar de kathedraal tegenwoordig staat, was een kleine kapel gewijd aan de Heilige Maagd Maria, die in het jaar 1124 een parochiekerk werd. In de twaalfde eeuw werd het vervangen door een grotere Romaanse kerk. In plaats daarvan, in 1352, begon de bouw van de Kathedraal van de Heilige Maagd Maria. De nieuw gebouwde kerk, die de grootste tempel van Nederland zou worden, moest vanaf het begin twee torens van gelijke hoogte hebben. In het 1521 jaar, na 170 jaar bouw, werd de bouw voltooid. In 1533 werd de kerk beschadigd door een vuur.  

Kathedraal van de Maagd Maria.

De hele inspanning werd in zijn reconstructie gestopt en plannen om de tweede toren uit te breiden, die slechts de helft van zijn hoogte bereikte, werden verlaten.   In het jaar 1559 werd de kerk de belangrijkste kerk van het Antwerpse bisdom en verkreeg de titel van de kathedraal. Hij verloor het in 1801-1961, toen het bisdom werd geliquideerd.  

Het vuur van 1533 jaar, de iconoclastaanval van 1566 en het feit dat in 1581 de kerk onder de administratie van de protestanten doorging, zorgden ervoor dat geen enkel element van het middeleeuwse interieur van de tempel overleefde.

In 1794 tijdens de Franse Revolutie werd de kerk opnieuw geplunderd en vernietigd. De Franse autoriteiten hebben zichzelf in het jaar 1798 gedragen met de sloop van dit prachtige gebouw. Gelukkig duurde de bezetting niet lang en al in 1816 een jaar begonnen gestolen schatten terug te keren naar de tempel.   Het eigentijdse interieur is in barokstijl. Er zijn talloze uitstekende sculpturen en schilderijen in de kerk. Allemaal blijven ze echter in de schaduw van het uitstekende werk van Rubens.